De Belgische herdershond komt van oorsprong uit verschillende regio’s in België. Hij werd gebruikt bij de schapenkudden. Toen er steeds minder schapen waren, werd de hond ingezet voor andere taken, zoals waken, verdedigen, speuren, etc. Zo werd het een gebruikshond die je op veel verschillende manieren kunt inzetten. Aanvankelijk waren er grote verschillen tussen de honden. Tegenwoordig onderscheiden we 4 variëteiten: de Groenendaeler, de Laekense herder, de Mechelse herder en de Tervuerense herder. Ze verschillen van elkaar door kleur en vachtsoort.

ras

De Belgische Herder is een vierkant gebouwde hond, die door zijn harmonische verhoudingen en zijn fier gedragen hoofd de indruk moet geven van sierlijke kracht. De gewenste hoogte is gemiddeld 62 cm voor de reuen en 58 cm voor de teven. De Mechelse herder is kortharig met een zwart masker, de kleur is zwart-gevlamd vaalros (fauve-charbonné). Gevlamd of charbonné wil zeggen dat er haren zijn met zwarte uiteinden, waardoor de grondkleur wordt beschaduwd. Hij mag een klein beetje wit op de voorborst en de tenen hebben. Samen met de wollige ondervacht biedt de dichte beharing een uitstekende beschutting tegen weersveranderingen.

Het haar is zeer kort op het hoofd, aan de buitenkant van de oren en het onderste van de ledematen. Het is kort op de rest van het lichaam en voller aan de staart en rond de hals, waar het een halskraag vormt. Deze halskraag begint bij de ooraanzet en loopt door tot de keel. Bovendien is de achterzijde van de dijen met langere haren bevederd. De staart lijkt op een korenaar maar vormt geen staartveer.

karakter

De Belgische Herder is een waakzame en actieve hond, bruisend van vitaliteit en altijd bereid om tot actie over te gaan. Dit maakt hem uitermate geschikt voor de meeste hondensporten. Het is een gevoelige hond, die je met begrip en zachte, maar consequente hand moet opvoeden. Door zijn aangeboren ‘will to please’ is hij zeer goed trainbaar en kan een hoge mate van gehoorzaamheid bereiken. Veel Belgische herders bezitten nog hun natuurlijke aanleg tot het drijven van de kudde. Met name de kortharige variant, zoals de Mechelse herder, is geschikt als werkhond. Bij de Mechelse herder zijn er fokkers die vooral op werkeigenschappen fokken en met name het bijtwerk. De sterk aanwezige werkdrift die bij de Mechelaar vaak nog aanwezig is, maakt hem niet voor iedereen geschikt.

De Belgische herder is gehecht aan zijn mensen en bemoeit zich graag met alles wat in huis gebeurt. Zijn gevoelige aard, gepaard aan zijn drang tot bewegen, wordt vaak onterecht als nervositeit gezien. Bij een goede socialisatie, voldoende beweging en uitdaging, zal de Belgische herder een fijne, rustige huisgenoot zijn.

verzorging 

De verzorging van de Mechelse herder vergt niet al teveel tijd. Ze hebben regelmatig een borstelbeurt nodig. Hoe vaak dit moet, is mede afhankelijk van de rui. Mechelse herders verharen doorgaans tweemaal per jaar en ondanks hun korte vacht zorgen ze dan voor flink wat haren in huis.

gezondheid

De rasverenigingen; Nederlandse Vereniging voor Belgische Herdershonden en Belgische herder Club Nederland zijn bezig met de gezondheid van de Belgische herdershond, Mechelse. Dit is een onderdeel van het verenigingsfokreglement van elke rasvereniging. Hierin stellen zij het volgende onderzoek verplicht voor de ouderdieren: Heupdysplasie.
Wij testen onze honden op meerderepunten. We laten de ellebogen screenen, De rug wordt gecontroleerd op afwijkingen (zoals een 8ste lendenwervel. Tevens doen we een Embark test op onze honden waarmee we fokken.